Pnącza stanowią grupę krzewów ozdobnych wspinających się po podporach przy pomocy, pędów, wąsów czepnych lub liści. Niektóre mogą piąć się nawet po płaskich ścianach bez dodatkowych podpór, przytrzymując się ścian korzeniami przybyszowymi (bluszcz, milin) lub specjalnymi przylgami (winobluszcz).

Pnącza zajmują mało miejsca w ogrodzie a dają duży efekt dzięki:
masie wytwarzanej zieleni (rdest auberta, winobluszcze. aktinidie, dławisz, milin),
pięknych kwiatach (glicynie, powojniki, wiciokrzewy, milin),
• owocach:
1. ozdobnych (dławisz, powojniki) czy
2. jadalnych (aktinidie)

Pnącza mogą pokrywać:
• ściany budynków, altany, pergole, ogrodzenia (np. siatki zastępujące żywopłoty),
• podstawy drzew i silnych krzewów,
• mogą również spełniać rolę roślin okrywowych płożąc, się po ziemi i tworząc zielony kobierzec zastępujący trawnik i hamujący rozwój chwastów.

Większość pnączy nie ma specjalnych wymagań glebowych, ale nie lubią gleb bardzo suchych i bardzo ubogich. Gatunki ciepłolubne (aktinidie, glicynie i miliny) preferują stanowiska ciepłe, osłonięte i słoneczne np.: przy południowych ścianach. Dla odmiany wiciokrzewy lepiej czują się na stanowiskach półcienistych a bluszcz, kokornak i hortensja pnąca na stanowiskach półcienistych lub cienistych.

Pnącza sadzimy:
• co najmniej 50 cm od podstawy drzew czy murów, 5-10 cm głębiej niż rosły dotychczas
• do dołu o wymiarach 50×50 x50 cm wypełnionego żyzną glebą.

Share

Może Cię to zainteresuje